Bu büyüleyici eserde iki kız yan yana oturmuş, kendi dünyalarına dalmış. Bağlantılarının samimiyeti, bir araya gelerek eğlenceli bir sırrı paylaşıyorlarmış gibi belli oluyor. Soldaki kız çenesini eline desteklemiş, yüzü sahneyi saran sıcak ışıkla yumuşak bir şekilde aydınlatılıyor. Şapkaları, parlak kurdeleler ve yumuşak kumaşlarla süslenmiş; çocukluğun masumiyetini ve sevincini simgeleyen şirin bir zarafet yayıyor.

Renoir'ın canlı fırça darbeleri, ağaçların arasından süzülen güneş ışığını andıran bir renk oyununu oluşturuyor ve akışkan elbiselerinin üzerine lekeli gölgeler düşürüyor. Arka planda yer alan yeşil bol, izleyiciye bu huzurlu anı pekiştirirken sakin bir his veriyor. Bu resim, duygusal bir yankı uyandırıyor ve gençliğin basitliğine ve paylaşılan sırların neşesine nostaljik bir özlem uyandırıyor. Renoir'ın fırça çalışması, serbest ve ifadeci vuruşları ile bu anın geçiciliğini yakalarken, gülümsemeleri, fısıldamaları ve hayalleri havada kelebekler gibi ölümsüzleştiriyor.