Bu canlı sanat eseri, abartılı, neredeyse grotesk özelliklere sahip bir üçlü figürü sergiliyor. Soldaki adam, klasik bir smokin giyiyor ve yüzü şaşırtıcı derecede solgun, koyu kıyafetiyle çarpıcı bir kontrast oluşturuyor—bu, sanatçının huzursuz edici duygusal bir tepki uyandırmak için bilinçli bir seçimidir. Geniş, düz gözleri ve bıyığının hafif kıvrımı, karakterinde korkutucu bir izlenim yaratıyor. Yanında bir kadın, dalgalı saçları canlı kırmızı bir yüzü çerçeveliyor ve kompozisyonda gizli bir gerilimi ima eden rahatsız edici bir güzellik sergiliyor. Munch'un stilini belirleyen canlı renk paleti, sahneye çılgın bir enerji ekleyen hızlı ve tutkulu fırça darbeleriyle tamamlanıyor.

Sağda, başka bir figür—belki de bir rakip ya da talip—benzer bir solgunluk sergiliyor ve kadına bakarken yüzünde kıskançlık belirten bir gülümseme var. Karanlık bir paletin seçimi, beklenmedik parlaklık patlamalarıyla birleşerek canlı bir duygusal manzara oluşturarak meraktan rahatsızlığa kadar uzanan duygular uyandırıyor. Munch'un insana dair duyguları, özellikle de kıskançlık ve arzu üzerine keşfi, belirgin bir şekilde hissediliyor ve sanatçının çalkantılı deneyimlerine bir pencere sunuyor. 20. yüzyılın başlarında sosyal normlar önemli değişimler geçirirken, bu eser insan ilişkilerinin psikolojik karmaşıklıklarını yansıtmakta, bu nedenle Munch'un sanatsal öneminin derin bir yansıması haline gelmektedir.