Bu etkileyici tablo izleyiciyi gizemli, neredeyse ilkel bir orman sahnesine götürüyor; iki at parıldayan bir su birikintisinin yanında duruyor. Daha büyük, soluk renkli at su içmek için boynunu eğmiş; yansıması koyu, dalgalanan suya karışıyor. Arkada uyanık duran küçük, canlı kırmızı bir at var. İki çıplak figür sahnenin üzerinde, gölgeli dallar ve sık yaprakların arasında oturuyor; bu da resme esrarengiz bir çekicilik katıyor. Kompozisyon ışık ve gölgeyi ustaca dengeleyerek bakışı birbirine geçmiş dallar ve hayat dolu renk lekeleri arasından yönlendiriyor.

Zengin ve yoğun fırça darbeleriyle yapılmış; sanatçı yeşil, mavi ve kırmızının hakim olduğu toprak tonlarında ama aynı zamanda başka bir dünya havası veren renklere sahip bir palet kullanıyor. Işık ve gölge oyunu görünmeyenin ötesinde bir anlatıma işaret ediyor; mitler ve gizli ritüellerin fısıltılarını davet ediyor. Tuval sakinlik ile ilkel enerji arasında bir duygusal gerilimle titreşiyor; insan, hayvan ve doğa arasındaki ham ve samimi bağı yakalıyor. 19. yüzyılın sonunda yapılmış bu eser, sanatçının geleneksel realizmden daha sembolik, mistik bir doğa ve varoluş tasvirine geçişinin derin bir sembolü olarak duruyor.