Dit expressieve schilderij neemt de kijker mee naar een mysterieuze, bijna oeroude bosrijke scène waar twee paarden staan bij een glinsterende waterplas. Het grotere, lichte paard buigt zijn nek om te drinken, terwijl zijn reflectie vervaagt in het donkere, golvende water, terwijl een kleiner, felrood paard alert staat op de achtergrond. Twee naakte figuren zitten boven de scène, vermengd met de schaduwrijke takken en dichte begroeiing, wat het schilderij een raadselachtige aantrekkingskracht geeft. De compositie balanceert vakkundig licht en donker en leidt de blik door een netwerk van verweven takken en levendige kleurvlekken.

Uitgevoerd met rijke, dichte penseelstreken, gebruikt de kunstenaar een kleurenpalet dat gedomineerd wordt door groen, blauw en rood — aardse, maar tegelijkertijd bijna bovennatuurlijke tinten die een spookachtige sfeer creëren. Het spel van licht en schaduw suggereert een verhaal voorbij het zichtbare en nodigt uit tot gefluister over mythen en verborgen rituelen. Het doek trilt van emotionele spanning, een mengeling van kalmte en oerenergie, en vangt de rauwe en intieme verbinding tussen mens, dier en natuur. Geschapen eind 19e eeuw, staat dit werk symbool voor de overgang van de kunstenaar van traditioneel realisme naar een meer symbolische en mystieke voorstelling van natuur en bestaan.