Bu canlı kırsal yaşam tasvirinde, güneşli çiftlik avlusu hayat ve hareketle dolup taşıyor, doğal unsurlar ve insan etkileşiminin uyumlu bir karışımını sergiliyor. Zamanla aşınan taş binalar, sıcak okra ve mat gri tonlarıyla gökyüzündeki yumuşak beyaz bulutlarla kaplı mavi gökyüzünün altında dimdik duruyor. Kompozisyon dikkatlice dengelenmiş; izleyicinin bakış açısı, çiftlik sahibine yöneliyor; bu da tarım yaşamını simgeliyor. Atlar ve tavukların dikkatle yerleştirilmesi sahneye neşeli bir enerji katıyor ve günlük tarım faaliyetlerinin hikayesini çerçeveliyor.

Monet'nin fırça darbeleri ifade dolu, ancak kontrol altında; hayvanların biçimlerini ve binaların dokusunu değil, aynı zamanda sahnedeki ışığın süzüldüğü özünü de yakalıyor. Yerdeki altın rengi saman, güneş ışığında parlayarak bir sıcaklık ve huzur hissi yaratıyor. Bu eser sadece bir çiftlik tasviri değil; 19. yüzyıl Fransız kırsal yaşamının samimi bir kutlamasıdır. Monet'nin keskin gözlemi ve bu ortamla duygusal bağı, bir nostalji duygusu uyandırarak izleyiciyi doğanın ve emeğin mükemmel bir şekilde eşzamanlı olduğu bir zamana taşıyor.