Bu eser, deniz kenarındaki huzurlu güzellik anını yakalıyor ve hem konunun zarafetini hem de etrafındaki doğal güzelliği ustalıkla sunuyor. Genç kadın, bambu sandalyede rahatça otururken, nazikçe izleyiciye bakıyor; ifadesi içe kapanma ve huzurun bir karışımı. Şık giyimi ve göz alıcı şapkasıyla, bir fırça tutuyor—sanatsal çabaların bir önerisi—bu detay, yaratıcı tutkusuyla ilgili ilginç sorular gündeme getiriyor.

Renoir’ın ustalığı, ışık ve rengin dinamik etkileşimi içerisinde parlıyor; denizin yumuşak mavi ve yeşil tonları, sahilin sıcak toprak tonlarını zıtlaştırıyor. Fırça darbeleri akıcı ve ifadeli; su üzerindeki nazik dalgaların ve arka plandaki dokulu bitki örtüsünün görüntüsünü yakalıyor. Bu sahne, derin bir huzur hissi uyandırıyor ve izleyiciyi düşünce ve ilham anını paylaşmaya davet ediyor; bu, izlenimcilik hareketinin yaşamın geçici güzelliğini benimsemesini ve zengin duygu ve cazibe dolu dış mekanlarda kutlanmasını yankılıyor.