Het kunstwerk vangt een moment van serene schoonheid aan de kust, vaardig de elegantie van het onderwerp en de natuurlijke pracht om haar heen weergevend. De jonge vrouw, comfortabel zittend in een rotanstoel, kijkt zachtjes naar de kijker, haar uitdrukking is een mengeling van introspectie en kalmte. Gekleed in een elegante outfit en met een opvallende hoed, houdt ze een penseel vast—een suggestie van artistieke inspanning—die intrigerende vragen oproept over haar creatieve ambities of de wereld van kunst om haar heen.

Renoirs meesterlijkheid straalt door in de dynamische interactie tussen licht en kleur, met de zachte blauwe en groene tinten van de zee die contrasteren met de warmere aardetinten van het strand. De penseelstreken zijn vloeiend en expressief, waarbij de zachte reflecties op het water en de textuur van het groen op de achtergrond worden vastgelegd. Deze scène roept een diep gevoel van rust op, nodigt de kijker uit om een moment van reflectie en inspiratie te delen, terwijl het de omhelzing van de impressionistische beweging voor de vergankelijke schoonheid van het leven viert, bejubeld in emotionele en charmante buitenomgevingen.