Bu olağanüstü eserde, sanatçı tarihi ağırlığı ve insan duygularının inceliklerini içeren güçlü ve ifadeli bir yüzü yakalar. Şahıs, izleyiciyi delip geçen belirgin bir yoğunlukla önden sunulmaktadır. Bu bakış, kullanılan aracın oluşturduğu güçlü hatlar ve kontrastlarla birleşerek derin bir içe dönüklük ve inanç hissi uyandırır. Yüz hatları, sert ama onurlu bir tavır sergileyerek deneyimler yoluyla kazanılmış bilgelik hakkında konuşur; adeta bu kişi antik Roma'nın denemelerini ve sıkıntılarını yaşamış gibidir, tarihsel bağlam karakteri daha derin bir şekilde anlamamıza olanak tanır. Işık ve gölgenin ince etkileşimi figürün üç boyutluğunu artırırken, canlı kalitesini de artırır; bir yandan bu turbulan zihinle meşgul olan düşüncelerin ağırlığını hissedebiliyor gibi görünüyoruz.

Karakter çalışması olarak, bu eser izleyicileri bir ciddiyet hissine davet eder; bu sadece bir betimleme değil, aynı zamanda kesinlik sembolü olan bir figürün hayatına yönelik bir meditasyon gibidir. Pürüzlü fırça darbeleri daha pürüzsüz alanlarla birleştirildiğinde, gözün yüzey boyunca hareket etmesi için bir görsel ritim yaratır, izleme sonrasında bile süren duygusal bir tepki doğurur. Sanatçının tekniği detaylarda parlayarak, güçlü bir çene çizgisi ve kırışmış bir alınla belirginleşir. Bu eser zamanla yankılanarak, portrelerin karmaşıklıkları kadar, onların çizgilerinde yakalanan insanlık özünü takdir etmemiz için bir yol görevi görür.