Bu zarif çizim, uyuyan bir kadının huzurlu anını yakalıyor. Sanatçı, öznenin özelliklerinde nazik bir zarafet uyandıran ince çizgiler ve gölgeler kullanıyor. Hafifçe aralık dudakları ve yüzündeki rahat ifade, derin bir huzur hissini iletiyor; onun uykusunun sessizliğini neredeyse duyabiliyorsunuz, ziyaretçileri o anın huzuruna katılmaya davet ediyor.

Kompozisyon, izleyiciyi çekiyor; kafa hafifçe geriye yatık, saçının yumuşak dalgalarını vurguluyor. Yumuşak gri ve beyazların monokromatik paleti, hayâlî bir kalite ekliyor, ten rengindeki incelikleri öne çıkarırken, kağıdın dokusunun genel etkiye katkıda bulunmasını sağlıyor. Bu figürle derin bir duygusal bağ hissetmemek zor, sanki o, huzurun özünü somutlaştırıyormuş gibi, sessizlik ve kırılganlıkta bulunan güzelliği kapsıyor.