Bu etkileyici kompozisyonda Vincent van Gogh, La Mousmé olarak bilinen genç bir kadının özünü, zarif fırça darbeleri ve etkileyici bir stil ile yakalar. Eserin muted tonu, esasen kahverengi ve bej tonları kullanılarak oluşturulmuş olup, melankolik ama samimi bir atmosfer yaratır ve izleyicileri konu üzerindeki düşüncelere ve duygulara dalmaya davet eder. Yüzü bulanık olmasına rağmen, kıyafetleri ve saçının dokularına gösterilen titiz dikkat hayranlık vericidir. Hatların onun figürünü oluşturmak için bir araya gelmesi derinlik ve hareket hissi yaratırken, bu da Van Gogh'un ifade edici yaklaşımının bir özelliğidir. Fırça darbeleri, tuvalde fısıldarcasına, sayfada gözün hareket etmesini sağlayan bir ritim oluşturur—her bir hat, onun yaşamının sessiz anlatımında küçük bir nefes gibidir.

Bu eser, derin bir his uyandırarak izleyiciyi yaratılış zamanına ve yerine, Arles'e götürür—Van Gogh'un bağlantı ve arkadaşlık aradığı bir an. Arka planın sadeliği figürü vurgular, günlük yaşamdan anlayış ve güzellik arayışını ön plana çıkarır. Bu parça yalnızca bir kadını tasvir etmez; istekleri, anlatıları ve belki de varoluşun atlasında bir anlık sevinci yakalar. Van Gogh'un duygusal gerçeği cesur biçim ve renk ile birleştirme yeteneği, bu çizimi figüratif sanat alanında anlamlı bir eser haline getirir.