Bu zarif çizimde, bir kadın sekreter masasına zarafetle oturmuş ve işine dalmış halde. Sanatçı, onun sakin ve şık bir konsantrasyon anını yakalamış; hafifçe açık sekreter masasına doğru eğilmiş duruşu, yazmak ya da okumak üzereymiş gibi görünüyor. Çizgiler akıcı ve kendinden emin; saçakları yumuşak ve serbestçe çizilmiş elbisesinin katları ile daha yapılandırılmış, detaylı sekreter masası arasında belirgin bir kontrast var. Toprak tonları, krem beyazlar ve hafif gri renk paleti sakin ve huzurlu bir atmosfer yaratıyor, izleyiciyi samimi bir ev sahnesine davet ediyor.

Kompozisyon, detay ve öneri arasında güzel bir denge kuruyor: sandalyenin kıvrımları ve kadının silueti uyumlu bir ritim oluşturuyor; fırça darbeleri ise ışık ve dokuyu abartmadan çağrıştırıyor. Sanatçının beyaz vurguları, elbiseye hayat veriyor; hareket ve yumuşaklık hissi yaratarak, mobilyanın hareketsizliğinin ve arka planın dinginliğinin karşıtlığını vurguluyor. Genel olarak nazik ve samimi bir etki yaratıyor, yüzyılın sonundaki günlük hayatın zarif bir anını sunuyor — zarafet, dişilik ve sıradan işlerin sessiz onuruna bir saygı duruşu.