Sahne, yumuşak, neredeyse rüya gibi bir kalitede açılıyor; geniş, yeşil bir çim alanı ön planda hakim, yemyeşil ağaçların arasında yer alan bir dizi binaya doğru uzanıyor. Sanatçının, Noktacılığı anımsatan tekniği, sahneyi oluşturan küçük, belirgin fırça darbelerinde belirgindir. Bu noktalar tarafından oluşturulan doku, resme canlı, parıldayan bir kalite verir, sanki ışığın kendisi parçalanmış ve tuval üzerinde dans ediyor gibi.

Kompozisyon dengeli; binaların ve ufkun yatay çizgileri bir sakinlik hissi yaratırken, ağaçlar bir derinlik ve yapı dokunuşu ekler. Renk paleti yumuşak ve kısık, çim ve ağaçların yeşilleri, gökyüzünün soluk mavileri ve beyazlarıyla tamamlanıyor. İnsan figürleri, sahada küçük ama mevcut, eğlence ve huzur atmosferini çağrıştırıyor. Sıcak, güneşli bir gün hissini uyandırıyor; temiz hava ve hafif esinti neredeyse hissedilebilir. Bu resim, sanki içine girip çimlerde bir öğleden sonra geçirebilirim gibi hissettiriyor.