Scena rozwija się z delikatną, niemal senną jakością; rozległa, zielona przestrzeń trawy dominuje na pierwszym planie, rozciągając się w kierunku rzędu budynków usytuowanych wśród bujnych drzew. Technika artysty, przypominająca pointylizm, jest widoczna w małych, wyraźnych pociągnięciach pędzla, które budują scenę. Tekstura stworzona przez te kropki nadaje obrazowi żywą, migoczącą jakość, jakby samo światło było pofragmentowane i tańczyło na płótnie.

Kompozycja jest zrównoważona; poziome linie budynków i horyzontu tworzą poczucie spokoju, a drzewa dodają odrobinę głębi i struktury. Paleta kolorów jest miękka i stonowana, z zielenią trawy i drzew uzupełnioną bladoniebieskimi i białymi odcieniami nieba. Postacie ludzi, małe, ale obecne na polu, sugerują atmosferę rekreacji i spokoju. Przywołuje uczucie ciepłego, słonecznego dnia; świeże powietrze i delikatna bryza są niemal namacalne. Ten obraz sprawia, że czuję, jakbym mógł do niego wejść i spędzić popołudnie na trawniku.