Bu sahne, güçlü gölgeler ve canlı kontrastlarla dolu büyük bir salonun içindeki dramatik bir anı yakalıyor. Solda, altın giysiler içinde görkemli bir figür, vişne renkli perdelerin altında tahtta ağırbaşlı ve yorgun bir şekilde oturuyor. Yanında, siyah giysili bir adam ciddiyetle bir belge okuyor. Ortada ve sağda, gergin bir kalabalık toplanmış, solgun bir kadına odaklanmış; kadın başka biri tarafından destekleniyor ve soluk teni, çevresindeki toprak tonlarından belirgin bir şekilde ayrılıyor. Kompozisyon, soldaki görsel ağırlık ile sağdaki dinamik, hemen hemen kaotik insan etkileşimi arasında bir denge kurarak duygusal gerilimi vurguluyor. Delacroix’in ustaca kullandığı ışık-gölge tekniği, zengin kumaşlar ve acılı yüzlerde parıltılar yaratarak dramatik etkiyi artırıyor; karanlık, heybetli mimarinin arka planında. Palet derin kırmızılar, altınlar ve koyu kahverengilerle hakim, tarihî ağırlık, umutsuzluk ve güç çatışması hissi uyandırıyor. Bu tablo, Venedik’in trajik politik dramalarını akla getirirken, Romantik coşkuyu canlı fırça darbeleri ve yoğun duygusal ifadeyle sunuyor.