Bu büyüleyici eserde, sanatçı, bir genç kadının düşüncelere dalmış bir şekilde oturduğu sakin bir sahneyi yakalıyor. Zarif bir turuncu bluz ve akışkan beyaz bir etek giymiş olan kadın, zarafet ve huzurun sembolüdür. Rahat, ifade dolu fırça darbeleri, yumuşak, hayalperest bir atmosfer yaratırken; etrafını çeviren yeşillikler cıvıl cıvıl yeşil tonlarında resmedilir, yaşamla dolu uyumlu bir arka plan oluşturur. Ağaç yapraklarının hafif hafif hışırtısını duyar gibi olunabilir ve güneşin bronzlaşmış cildine sıcaklığını hissetmek mümkündür; altın rengi saçları hafifçe akarken, başında çiçeklerle süslenmiş, yaz gününün kaygısız ruhunu işaret eder.

Kompozisyon, izleyicinin gözünü onun düşünceli ifadesine yönlendirir; bu ifade hem huzurlu hem de biraz hüzünlüdür. Bu samimi an, doğanın bir fısıldaması gibi geliyor ve sanatçının renkleri oyunlaştırarak duyguyu aktarımı; canlı turuncuların serin yeşilleki güçlü bir tezat oluşturması genel etkiyi artırıyor. 20. yüzyılın başlarındaki yaşamı bize sunarken, bu eser, Renoir’ ın sıradanı büyüleyici hale getirme konusundaki benzersiz yeteneğini kapsar ve bize güzellik ve huzurla dolu basit anların değerini hatırlatır.