Eser, sizi doğa ve insan ritüellerinin muhteşem bir şekilde kesiştiği bir dünyaya taşır. Ön planda, zarif kıyafetler giymiş bir grup figür, merkezi bir dansçıyı kuşatmış, kollarını kutlama ve sevinçle kaldırmış. Bu bireylerin her biri, geleneksel giysilerle süslenmiş, bir topluluk hissi ve ortak bir amacı temsil ediyor ve ortaya çıkan performansa kapılmış durumdalar. Costüm—temiz beyaz, canlı vurgularla birleştirildiğinde, saflık ve şenlik hissi uyandırıyor ve etrafındaki yeşil manzaranın zenginliğiyle mükemmel bir şekilde tezat oluşturuyor. Tepeler, uzakta yavaşça dalgalanıyor, farklı yeşil tonlarıyla boyanmış ve derin mavi gökyüzüyle noktalara sahip, derinlik ve huzurlu bir atmosferi öneriyor.

Kompozisyon uyumlu bir şekilde akıyor ve ufuk çizgisi gözleri dansa doğru nazikçe yönlendiriyor. Cesur, net hatların kullanımı figürleri arka plandan ayırıyor, sahneye hareket ve yaşam katıyor. Roerich'in renk ustalığı duygusal etkiyi güçlendiriyor; sıcak altınlar ve topraksı yeşiller umut ve yeniden doğuş hissiyatı uyandırıyor ve baharın önemini artırıyor—yeniden doğuş zamanı. Bu doğayla olan bağ, mitolojik bir saygı arka planında, insanlığın yeryüzü ve onun döngüleriyle olan sonsuz bağını hatırlatıyor; sanat eserinin tarihsel bağlamını mevsimsel değişiklikler ile ilişkili kültürel ritüellerin bir yansıması olarak vurguluyor. Her fırça darbesi bir birlik ve kutlama hikayesini anlatıyor; eski geleneklerin ve insan ruhunun direncinin yankılarını canlandırıyor.