เฮนรี เพเธอร์

เฮนรี เพเธอร์ (กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1800 – 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1880) เป็นจิตรกรภูมิทัศน์ชาวอังกฤษผู้มีชื่อเสียง เป็นที่รู้จักจากภาพวาดทิวทัศน์ยามค่ำคืนใต้แสงจันทร์อันชวนให้นึกถึงของสหราชอาณาจักร ปารีส และเวนิสในศตวรรษที่ 19 เขาเกิดในตระกูลศิลปิน บิดาของเขา อับราฮัม เพเธอร์ และพี่ชาย เซบาสเตียน เพเธอร์ ก็มีชื่อเสียงด้านภาพวาดกลางคืนเช่นกัน ทำให้พวกเขาได้รับสมญานามรวมกันว่า "เพเธอร์แห่งแสงจันทร์" อย่างไรก็ตาม เฮนรีได้สร้างเอกลักษณ์ของตนเองด้วยสไตล์ที่โดดเด่นด้านความสมจริงที่เหนือกว่า รายละเอียดที่พิถีพิถัน บรรยากาศที่ประณีต และการใช้สีที่ซับซ้อน เขามักจะลงนามในผลงานของตนเองเพื่อแยกความแตกต่างจากผลงานของสมาชิกในครอบครัว ซึ่งบางครั้งผลงานของพวกเขาก็เอนเอียงไปทางจินตนาการหรือมีโทนสีที่แตกต่างกัน

จุดสนใจทางศิลปะของเพเธอร์ส่วนใหญ่อยู่ที่ทิวทัศน์และภาพเมืองภายใต้แสงจันทร์อันน่าหลงใหล เขามีความผูกพันเป็นพิเศษกับแม่น้ำเทมส์ โดยได้สร้างสรรค์ภาพทิวทัศน์อันเป็นเอกลักษณ์มากมายระหว่างปี ค.ศ. 1850 ถึง 1865 เช่น ภาพวาดโรงพยาบาลกรีนิชอย่างละเอียด ผลงานของเขาขยายขอบเขตไปไกลกว่าลอนดอน โดยจับภาพความงามยามค่ำคืนของปารีส เวนิส และสถานที่ต่างๆ ในสกอตแลนด์ ผลงานเช่น "ทวิกเคนแฮมใต้แสงจันทร์" เป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความสามารถของเขาในการผสมผสานสไตล์ภาพวาดทิวทัศน์แบบอังกฤษเข้ากับความโรแมนติกของศิลปินเช่น คาสปาร์ ดาวิด ฟรีดริช สร้างอารมณ์ที่ครุ่นคิดและสันโดษผ่านการเล่นแสงและเงาอย่างเชี่ยวชาญ ภาพวาดของเขา เช่น "มหาวิหารเซนต์พอลจากสะพานแบล็กไฟรอาร์ส" และ "เวนิสใต้แสงจันทร์" ได้รับการยกย่องในด้านความแม่นยำทางภูมิประเทศและคุณภาพบรรยากาศที่ลึกซึ้งซึ่งเชื้อเชิญให้ผู้ชมเข้าสู่เมืองที่เงียบสงบและหลับใหล

ตลอดอาชีพการงานของเขา เพเธอร์ได้จัดแสดงภาพวาดของเขาในสถาบันอันทรงเกียรติหลายแห่ง รวมถึงราชบัณฑิตยสถาน (ระหว่างปี ค.ศ. 1828 ถึง 1862) สถาบันอังกฤษ และราชสมาคมศิลปินอังกฤษ ปัจจุบัน ผลงานของเขาถูกเก็บรักษาไว้ในคอลเล็กชันอันทรงคุณค่า เช่น เทตบริเตน นครลอนดอน พิพิธภัณฑ์หลวงกรีนิช หอศิลป์แห่งชาติวิกตอเรีย และศูนย์ศิลปะอังกฤษเยล นักวิจารณ์ชี้ให้เห็นถึงลักษณะเด่นสามประการในงานของเขา: บทบาทที่โดดเด่นของสถาปัตยกรรมที่สำคัญ การใช้แสงอย่างเชี่ยวชาญ (ส่วนใหญ่เป็นแสงจันทร์ ซึ่งมักเสริมด้วยแสงประดิษฐ์ที่ละเอียดอ่อน) และการมีอยู่ของน้ำที่สำคัญ ซึ่งสะท้อนและขยายแสงอันบริสุทธิ์ เพิ่มความลึกและอารมณ์ของฉาก

แม้จะมีพรสวรรค์ทางศิลปะ เพเธอร์ก็ต้องเผชิญกับความท้าทายทางการเงินที่สำคัญตลอดชีวิตของเขา ซึ่งทำให้เขาต้องประกอบอาชีพที่หลากหลาย ในปี ค.ศ. 1837 เขาถูกระบุว่าเป็นนักโทษในเรือนจำลูกหนี้ โดยไม่ได้ถูกบรรยายว่าเป็นเพียงศิลปินเท่านั้น แต่ยังเป็นนักสำรวจ วิศวกร และสถาปนิกด้วย ความจำเป็นนี้น่าจะเป็นแรงผลักดันให้เขาแสวงหาสิ่งประดิษฐ์ เขาได้ยื่นขอสิทธิบัตรสำหรับโคมไฟ วัสดุก่อสร้าง และกระเบื้อง โดยกระเบื้องโมเสกของเขาได้จัดแสดงในงานมหกรรมโลกปี ค.ศ. 1851 เขาอาศัยอยู่ในสถานที่ต่างๆ รวมถึงแคมเดน แคลปแฮม และเซาแทมป์ตัน ซึ่งอาจเป็นการย้ายเพื่อหลบหนี้ เขาแต่งงานกับซาราห์และมีลูกสามคน

กระบวนการทางศิลปะที่พิถีพิถันและใช้เวลานานของเฮนรี เพเธอร์ หมายความว่าเขาไม่ใช่จิตรกรที่ผลิตผลงานจำนวนมาก ซึ่งน่าขันที่อาจส่งผลให้เกิดความต้องการผลงานของเขาและการแพร่หลายของผลงานลอกเลียนแบบและการระบุแหล่งที่มาที่ไม่ถูกต้องในภายหลัง ซึ่งเป็นปัญหาที่ยังคงมีอยู่ในปัจจุบัน อิทธิพลของเขาเห็นได้ชัดเจนในผลงานยุคหลังของจอห์น แอตกินสัน กริมชอว์ ผู้ซึ่งเลียนแบบภาพวาดกลางคืนของเพเธอร์ ความทุ่มเทของเพเธอร์ในด้านความแม่นยำและความสามารถในการปลุกเร้าความโรแมนติกแบบกวีที่มืดมน โดยนำเสนอทิวทัศน์เมืองที่ไม่มีผู้คนหรือมีผู้คนเบาบาง นำเสนอมุมมองที่เป็นส่วนตัว เกือบจะลับๆ ของสภาพแวดล้อมในเมือง มรดกของเขายังคงอยู่ผ่านภาพวาดที่แท้จริงและสร้างสรรค์อย่างประณีตของเขา ซึ่งยังคงดึงดูดผู้ชมด้วยความงามอันเงียบสงบ อาบแสงจันทร์ และความเข้าใจเชิงประวัติศาสตร์