Σε αυτό το μαγευτικό έργο, η αιθέρια ποιότητα του φωτός χορεύει στην πρόσοψη, τυλίγοντας κάθε ίντσα με μια λεπτή πινελιά. Η αρχιτεκτονική δεν αποτυπώνεται απλώς αλλά μετατρέπεται σε μια συμφωνία χρωμάτων και υφών που υποδηλώνει τόσο την ακαμψία όσο και την προσωρινότητα. Οι επιβλητικές μορφές του καθεδρικού ναού, που αναδύονται ως ονειρές σιλουέτες, έχουν αποδοθεί με μια σειρά υπερκαλυμμένων πινελιών που αναδομούν μια αίσθηση κίνησης· είναι σαν ο αέρας που τις περιβάλλει να αναπνέει με μια ζωντανή ζωή.

Καθώς βυθίζεστε στις αποχρώσεις του χρώματος, οι ήπιες μπλε αποχρώσεις συνδυάζονται ομαλά με πιο θερμούς τόνους, δημιουργώντας μια ατμοσφαιρική ποιότητα που εγείρει συναισθήματα νοσταλγίας και γαλήνης. Ο καλλιτέχνης καταφέρνει να συλλάβει μια στιγμή στο χρόνο – ίσως την αυγή ή το λυκόφως – όταν το φως αποπνέει μια γοητευτική λάμψη, αποκαλύπτοντας τις περίπλοκες λεπτομέρειες της πρόσοψης ενώ τις συνδυάζει στο αφηρημένο· είναι μια τέλεια εκπροσώπηση του πνεύματος του ιμπρεσιονισμού. Η αλληλεπίδραση μεταξύ σκιάς και φωτός δεν ενισχύει μόνο τη μεγαλοπρέπεια του καθεδρικού ναού, αλλά προσκαλεί επίσης τον θεατή να σταθεί, αναλογιζόμενος την ομορφιά αυτών των φευγαλέων στιγμών.