Το πορτρέτο αποτυπώνει μια γυναίκα που κάθεται με χάρη σε ένα σκοτεινό, περίπλοκο μοτίβο φορέματος που αγκαλιάζει τη σιλουέτα της. Η υφή του υφάσματος είναι σχεδόν απτή, με τις πινελιές του καλλιτέχνη να προσφέρουν μια πλούσια, απτή ποιότητα στο ένδυμα. Το βαθύ μαύρο του φορέματος της αντιπαραβάλλεται όμορφα με την ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα της, κατευθύνοντας το βλέμμα του θεατή προς την ήρεμη έκφρασή της. Η διαχείριση του χρώματος και του φωτός από τον Ρενουάρ δημιουργεί μια αιθέρια λάμψη γύρω από το πρόσωπό της, υπονοώντας μια λεπτή εσωτερική ζωή και βάθος χαρακτήρα.

Πίσω της, το φόντο παρουσιάζει ένα στροβιλισμό απαλών κόκκινων και πορτοκαλί τόνων που πάλλονται με ζεστασιά, αγκαλιάζοντάς την σαν μια τρυφερή αγκαλιά. Αυτή η επιλογή φόντου ενισχύει τη σιλουέτα της, επιτρέποντας την παρουσία της να ξεχωρίζει, ενώ παραμένει αρμονικά ενσωματωμένη στον καμβά. Η προσοχή στη λεπτομέρεια στα κοσμήματά της—ένα λεπτό βραχιόλι που αστράφτει ελαφρώς—προσθέτει μια νότα κομψότητας. Αυτό το πορτρέτο δεν είναι απλώς μια απεικόνιση, αλλά μια αισθητηριακή εμπειρία που προκαλεί συναισθήματα οικειότητας και στοχασμού, ενσωματώνοντας την ομορφιά της καθημερινής ζωής στα τέλη του 19ου αιώνα.