Αυτό το μαγευτικό έργο τέχνης αποκαλύπτει μια στιγμή παγωμένη στον χρόνο, παρουσιάζοντας ένα νέο κορίτσι που είναι βυθισμένο στις σελίδες ενός βιβλίου. Το προφίλ του υποκειμένου, ελαφρώς φωτισμένο, μας τραβάει στον ιδιωτικό της κόσμο. Η έκφρασή της εκπέμπει γαλήνη και συγκέντρωση, σαν να έχει χαθεί σε σκέψεις που μπορεί να εκτοξεύσει μόνο η λογοτεχνία. Η δουλειά με το πινέλο είναι reminiscent της αρχής του ιμπρεσιονισμού, με απαλά, ρευστά χτυπήματα που θολώνουν τα σύνορα μεταξύ ρεαλισμού και μιας εκφραστικής ερμηνείας του συναισθήματος. Το φόντο είναι μια λεπτή πλύση θερμών τόνων που ενισχύει την τρυφερή ατμόσφαιρα και κάνει την φιγούρα να φαίνεται σχεδόν αιθέρια.

Η λεπτή αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς υπογραμμίζει τις γραμμές του προσώπου και του ώμου της, τονίζοντας τη μελαγχολία στο βλέμμα της. Η παλέτα του Renoir είναι αρμονικά απαλή, κυριαρχούμενη από απαλές αποχρώσεις ροζ και κρέμα, διακεκομμένες με πιο σκούρες αποχρώσεις των κυματιστών μαλλιών της και την μαύρη αντίθεση ενός κρυμμένου αντικειμένου στο πλάι της. Υπάρχει μια χειροπιαστή οικειότητα σε αυτήν την απεικόνιση· προκαλεί μια αίσθηση νοσταλγίας και επιθυμίας που αντηχεί μέσα από το χρόνο. Αυτό το κομμάτι καταγράφει όχι μόνο μια παροδική στιγμή αλλά και μια καθολική εμπειρία – τη χαρά της ανάγνωσης και το ήσυχο πάθος που εμπνέει, πλέκοντας το με τη φαντασία και τα συναισθήματα του θεατή.