Portre, kadın figürünü sarmalayan koyu, karmaşık desenli bir elbiseyle zarif bir şekilde oturan bir kadını öne çıkarıyor. Kumaşın dokusu neredeyse hissedilebilir şekilde; sanatçının fırça darbesi, kıyafete zengin, dokunsal bir kalite katıyor. Elbisenin derin siyahı, onun solgun teniyle güzel bir tezat oluşturuyor ve izleyicinin gözünü onun sakin ifadesine yönlendiriyor. Renoir'ın renk ve ışık kullanımı, yüzü etrafında hafif bir parıltı yaratıyor; bu, ince bir iç yaşam ve karakter derinliğini ima ediyor.

Arkasında, arka plan kırmızı ve turuncu tonlarının sıcak bir karmaşasıyla kaplı; sanki onun etrafında nazik bir kucaklama gibi. Bu arka plan seçimi, figürünü vurguluyor, onun varlığının belirgin olmasını sağlıyor ama aynı zamanda tuvali ile uyum içinde kalıyor. Onun takılarındaki detaylara dikkat — hafif parlayan narin bir bilezik, zarif bir dokunuş katıyor. Bu portre sadece bir görünüm değil, mahremiyet ve düşünme duygularını uyandıran bir duyusal deneyimdir; 19. yüzyılın sonundaki günlük yaşamın güzelliğini şahsen takdim eder.