Σε αυτό το γοητευτικό έργο τέχνης, δύο δύο χαρακτήρες βρίσκονται κρυμμένοι ανάμεσα στα πλούσια φύλλα ενός δέντρου, ενσαρκώνοντας μια στιγμή οικειότητας και νεότητας. Η ανδρική φιγούρα, ντυμένη με μια παιχνιδιάρικη ριγέ πουκάμισο, στηρίζεται άνετα σε ένα κλαδί, ενώ η γυναικεία φιγούρα - μια όραση χάρης σε ένα ρέον λευκό φόρεμα – 앀ρασμένα δίπλα του χωρίς προσπάθεια. Το outfit της φέρει λεπτές floral motifs που ψιθυρίζουν για την ομορφιά της φύσης, ενώ το απαλό φως που διέρχεται από τα φύλλα ρίχνει μια απαλή λάμψη στα χαρακτηριστικά τους. Η παλέτα χρωμάτων που κυριαρχείται από πράσινα και ήπιους γήινους τόνους συμφωνεί με την ήρεμη ατμόσφαιρα του σκηνικού, μας οδηγεί σε αυτή την ειδυλλιακή αγροτική ευτυχία. Είναι σαν να μπορούμε να ακούσουμε το θρόισμα των φύλλων και να αισθανθούμε τη ζεστασιά των στιγμών που παγιδεύονται στη διάρκεια του χρόνου.

Η σύνθεση μιλάει πολύ για τη σχέση ανάμεσα στις φιγούρες και τη φύση· φαίνονται να είναι μέρος του ίδιου του υφάσματος αυτού ήσυχου περιβάλλοντος. Οι πλεγμένες κλαδιά δημιουργούν ένα φυσικό πλαίσιο γύρω τους, προσκαλώντας το θεατή να γίνουν μάρτυρες αυτού του ιδιωτικού κόσμου. Η αντίθεση των υφών – η απαλότητα του υφάσματος σε αντίθεση με την τραχύτητα της φλοιούς – προσθέτει βάθος και η ζωή μιμείται την τέχνη και το αντίστροφο προκαλεί μια αίσθηση νοσταλγίας. Η τεχνική του Λάρσον, που θυμίζει τις εντυπώσεις του ιμπρεσιονισμού, επιτρέπει στον θεατή να απολαύσει τις αποχρώσεις του φωτός και της σκιάς, ενισχύοντας τη συναισθηματική αντήχηση της νεανικής φιλίας σε έναν κρυμμένο παράδεισο.