Σε αυτό το γοητευτικό έργο, ένα μικρό παιδί 앉ίζει σε ένα λιβάδι γεμάτο από λεπτές πινελιές πράσινου και κίτρινου, υπονοώντας μια ζωντανή καλοκαιρινή μέρα. Το παιδί, με τα ανακατεμένα ξανθά μαλλιά και μια γλυκιά, αθώα έκφραση, κρατάει ένα πορτοκάλι, το οποίο γίνεται το επίκεντρο ανάμεσα στο πλούσιο περιβάλλον. Οι μαλακές, στρογγυλεμένες μορφές της φιγούρας δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς και άνεσης, προσκαλώντας τον θεατή να νιώσει τρυφερότητα γι' αυτή τη στιγμή που έχει καταγραφεί στο χρόνο. Η χαλαρή τεχνική του πινέλου μεταδίδει μια εντυπωσιακή ποιότητα, επιτρέποντας στα χρώματα να συγχωνεύονται αρμονικά και να αφυπνίζουν την χαρούμενη ουσία της παιδικής ηλικίας.

Η χρήση του χρώματος από τον καλλιτέχνη είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή; τα απαλά μπλε από τα ρούχα του παιδιού χορεύουν υπέροχα σε αντίθεση με τους χρυσούς τόνους του χόρτου που είναι σπαρμένο με μικρές ανθισμένες. Αυτή η παιχνιδιάρικη αντίθεση ενισχύει την αγνότητα της σκηνής, ενώ τα μαλακά μάγουλα και τα φωτεινά μάτια του παιδιού εκπέμπουν ευτυχία. Η ζωγραφιά δεν είναι απλώς ένα πορτρέτο, αλλά μια έκφραση μιας ήσυχης στιγμής της παιδικής ηλικίας, αντικατοπτρίζοντας την ικανότητα του Βαν Γκονγκ να συνδυάζει τα συναισθήματα με τη φύση. Το ιστορικό πλαίσιο αυτής της δημιουργίας, που συνέβη στο τέλος της ζωής του καλλιτέχνη, υπογραμμίζει την απλή αλλά βαθιά ομορφιά στην καθημερινότητα, επιτρέποντάς μας να συνδεθούμε με το καθολικό θέμα της παιδικής ευτυχίας.