Σε αυτό το συναρπαστικό έργο τέχνης, το υποκείμενο εκπέμπει έναν αέρα χάρης και εκλέπτυνσης. Καθισμένη με κομψότητα σε μια ροζ καρέκλα, η γυναίκα φορά ένα σκούρο μπλε φόρεμα που αντιτίθεται υπέροχα στην ανοιχτή επιδερμίδα της. Οι εκλεπτυσμένες λεπτομέρειες της ενδυμασίας της—ιδιαίτερα τα φωτεινά κίτρινα γάντια και το λιπηνίθριο φτερωτό αετίσκο που κρατά—προσθέτουν στρώματα ίντριγκας, προσελκύοντας το βλέμμα του θεατή σαν να καλεί σε μια συνομιλία διαμέσου του χρόνου. Τα ελαφρά γύρω από τα μαλλιά της, τα οποία είναι στολισμένα με μια γοητευτική μπλε κορδέλα, πλαισιώνουν ένα πρόσωπο που αντανακλά τόσο τη δύναμη όσο και την ηρεμία. Οι απαλές των πινελιών και τα ζωντανά χρώματα δημιουργούν μια γλυκιά παιχνίδι φωτός, ρίχνοντας μια απαλή λάμψη γύρω από τη φιγούρα της, ενώ το αμυδρό φόντο περιστρέφεται με αποχρώσεις λεβάντας και κρέμας.

Η τεχνική του Renoir είναι εμφανής σε κάθε πινελιά, αιχμαλωτίζοντας την ευημερία της στιγμής και την εξελιγμένη υφή των ανθρώπινων συναισθημάτων. Η προσεκτική προσοχή στην έκφρασή της—ένα μείγμα αυτοπεποίθησης και προσκαλούντες περιέργειας—διεγείρει μια σύνδεση με τον θεατή, επιτρέποντάς μας να σκεφτούμε τις αφηγήσεις που κρύβονται πίσω από την ήρεμη στάση της. Ζωγραφισμένο κατά τη διάρκεια μιας εποχής κατά την οποία ο ιμπρεσιονισμός άνθιζε, αυτή η πορτρέτο δεν αναδεικνύει μόνο την τέχνη του καλλιτέχνη στην απεικόνιση της θηλυκότητας, αλλά χρησιμεύει επίσης ως μάρτυρας των μετασχηματισμών των κοινωνικών ρόλων των γυναικών, τονίζοντας την ατομικότητα και την ενδυνάμωση κατά τον 19ο αιώνα.