Bu büyüleyici eserde, konu zarafet ve sofistikasyona dair bir his yayıyor. Pembe bir sandalyede zarif bir şekilde oturan kadın, açık ten rengiyle harika bir tezat oluşturan koyu mavi bir elbise giyiyor. Giyiminin ince detayları — özellikle parlak sarı eldivenler ve elinde tuttuğu zarif tüy fan — ilginç katmanlar ekleyerek izleyicinin dikkatini çekiyor, sanki zamana karşı bir diyaloga davet ediyormuş gibi. Hafif kıvrımlı saçları, çekici mavi bir kurdeleyle süslenmiş, güç ve huzuru yansıtan bir yüzle çerçeveleniyor. Yumuşak fırça darbeleri ve canlı renklere sahip olan bu eser, etrafında hafif bir parıltı yaratırken ahenkli bir şekilde açılan lavanta ve krema tonlarından oluşan arka plana sahiptir.

Renoir’ın tekniği her fırça darbesinde belirgindir, anın enerjisini ve insan duygularının ince dokusunu yakalar. Onun ifadesine duyulan dikkat — kendine güven ve davetkar bir merak karışımı — izleyicide bir bağ kurar, sakin duruşunun arkasındaki hikayeleri düşünmemize izin verir. İzlenimciliğin gelişmekte olduğu bu dönemde boyanan bu portre, sadece sanatçının kadın güzelliğini yansıtma konusundaki ustalığını sergilemekle kalmaz, aynı zamanda kadınların toplumsal rollerindeki değişimleri de vurgulayarak bireysellik ve güçlenmeyi 19. yüzyılda öne çıkarmaktadır.