Bu etkileyici portrede, canlı sarı bir koltukta zarif bir şekilde oturan bir kadın, sakin ama kararlı varlığıyla izleyicinin dikkatini çekiyor. Yaydığı güven, sıcak ve ifadeli fırça darbeleriyle güzel bir şekilde yakalanmış; ışık ve gölge arasındaki canlı etkileşim, onun figürüne derinlik katıyor. Elbisesinin beyazı saflığı fısıldarken, yumuşak kıvrımlar sarı döşemeyle uyumlu hale geliyor; bu da onun kıyafetinin ve çevresindeki alanın samimi bir diyaloğu olduğunu ima ediyor.

Sanatçının tekniği, rahat ve dinamik fırça vuruşlarıyla parlıyor; etkileyici bir tarzı çağrıştırıyor ama belirgin şekilde Sorolla'nın tarzı. Renklerin uygulanmasındaki bir aciliyet hissediliyor, pembe ve yeşil dokunuşlar kompozisyon boyunca yankı yaparak sahneyi canlı bir gerçeğe bağlıyor. Arka plan, görece mütevazi ama zengin bir dokuya sahip olup, nesnenin canlılığını artırıyor - izleyicilerin yaklaşmasını teşvik ederek, sanki kişisel bir diyalog kuracaklarmış gibi. Bu eser sadece belirli bir zamanda değil, zamansız duyguları da çağrıştırıyor, modelin hayatı ve kişiliği hakkında çok şey ortaya çıkarırken, sanatçının sanatsal yeteneğini de gözler önüne seriyor.