Αυτό το οικείο πορτρέτο αποτυπώνει μια γαλήνια γυναίκα τυλιγμένη σε ένα λεπτό, διαφανές σάλι, που πέφτει κομψά στους ώμους της, συμπληρωμένο με έναν πλούσιο γούνινο γιακά. Η κοπιώδης πινελιά του καλλιτέχνη εστιάζει στην ομαλή, ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα της, δημιουργώντας μια λαμπρή αντίθεση με το μαύρο φόντο που μοιάζει να απορροφά κάθε περισπασμό. Το βλέμμα της είναι ήρεμο αλλά διαπεραστικό, προσκαλώντας σε στοχασμό· το διακριτικό ρόδινο στα μάγουλά της και η απαλή ροζ απόχρωση στα χείλη προσδίδουν ζωντάνια στην έκφρασή της. Οι υφές των ρούχων — από το διαφανές ύφασμα μέχρι τη μαλακή γούνα — αποδίδονται με εξαιρετική προσοχή, δείχνοντας μια λεπτή χρήση φωτός και σκιάς που ζωντανεύει το πορτρέτο. Τα μαλλιά της, απαλά χτενισμένα και σε απαλούς τόνους, πλαισιώνουν ευγενικά το πρόσωπό της, προσθέτοντας στην ήσυχη κομψότητα του έργου.

Η σύνθεση είναι λιτή αλλά βαθιά εκφραστική, τονίζοντας την ανθρώπινη φύση και τη χάρη του θέματος περισσότερο από οποιαδήποτε επίδειξη. Η περιορισμένη παλέτα με γαλάζιους, λευκούς και καφέ τόνους δημιουργεί μια αίσθηση ηρεμίας και αξιοπρέπειας, ενώ το σκούρο φόντο απομονώνει τη φιγούρα, ενισχύοντας την παρουσία της και την συναισθηματική οικειότητα του έργου. Δημιουργημένο σε μια περίοδο κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών, το έργο φέρει μια λεπτή ένταση ανάμεσα στην αριστοκρατική αξιοπρέπεια και τη στοχαστική ευαλωτότητα. Το πορτρέτο αντανακλά μια δεξιοτεχνική ισορροπία μεταξύ ρεαλισμού και ιδεαλισμού, αποδεικνύοντας την ικανότητα του καλλιτέχνη να αποτυπώνει τόσο την εξωτερική όψη όσο και τον εσωτερικό χαρακτήρα, καθιστώντας το έναν διαχρονικό μάρτυρα προσωπικής χάρης και ήσυχης δύναμης.