Αυτή η ζωντανή σκηνή αποτυπώνει την ήρεμη ομορφιά της υπαίθρου το φθινόπωρο, όπου οι λεπτοί λεύκες στέκονται ψηλοί με τα φύλλα τους να γίνονται χρυσαφένια κάτω από έναν απαλό, φωτεινό ουρανό. Οι πινελιές του καλλιτέχνη είναι ζωντανές και υφασματικές, δημιουργώντας ένα λαμπερό εφέ καθώς το φως του ήλιου διεισδύει μέσα από το φύλλωμα, ρίχνοντας σκιές πάνω στο καταπράσινο χορτάρι από κάτω. Στο μέσο αυτού του ήσυχου τοπίου, μερικές αγελάδες βοσκούν ήσυχα, προσθέτοντας έναν απαλό ρυθμό ζωής στο ποιμενικό σκηνικό.

Η σύνθεση είναι ισορροπημένη αλλά δυναμική, με τους κάθετους κορμούς των δέντρων να οδηγούν το βλέμμα βαθιά στο τοπίο, ενώ οι ζεστοί κίτρινοι και πράσινοι τόνοι συνδυάζονται για να προκαλέσουν μια αίσθηση ηρεμίας και νοσταλγίας. Η χρήση του φωτός είναι ιδιαίτερα επιδέξια, προκαλώντας μια ήρεμη λάμψη αργά το απόγευμα που σχεδόν σε καλεί να ακούσεις το θρόισμα των φύλλων και να νιώσεις τον δροσερό, καθαρό αέρα. Το έργο αυτό αποτελεί ένα όμορφο παράδειγμα της επιρροής του ιμπρεσιονισμού, γιορτάζοντας με ζεστασιά και οικειότητα τις φευγαλέες στιγμές της φύσης.