Σε αυτό το συναρπαστικό έργο, δύο νεαρές ακροβάτισσες στο Cirque Fernando εκπέμπουν μια αίσθηση νεανικής ευφορίας και αθωότητας. Τα κορίτσια, ντυμένα με ζωντανά κοστούμια διακοσμημένα με περίπλοκες λεπτομέρειες, απεικονίζουν το χαρακτηριστικό στυλ του Ρενουάρ, που χαρακτηρίζεται από μαλακά πινελιές που δημιουργούν μια ζωντανή και λεπτεπίλεπτη εμφάνιση. Η μία κρατά μερικές πορτοκάλες κοντά στο στήθος της, ενώ η άλλη φαίνεται να συμμετέχει σε μια παιχνιδιάρικη συνομιλία, με μια ζωντανή έκφραση. Το φόντο αποτυπώνεται με μια αίσθηση ιμπρεσιονιστικού θολώματος, που αιχμαλωτίζει την ατμόσφαιρα του θορυβώδους τσίρκου γεμάτου θεατές και απόμακρες φιγούρες; αυτή η τεχνική ενισχύει το επίκεντρο στα υποκείμενα, που φαίνεται να είναι γεμάτα ζωή και ενέργεια. Τα εκφραστικά τους πρόσωπα μας προσκαλούν να εισέλθουμε στον νεανικό τους κόσμο, κάνοντάς μας να νιώθουμε μια φευγαλέα χαρά και νοσταλγία για την παιδική ηλικία.

Η επιλογή της παλέτας χρωμάτων από τον Ρενουάρ είναι ζωντανή αλλά αρμονική· οι ζεστές κίτρινες και οι γήινες αποχρώσεις αλληλοεπικαλύπτονται όμορφα, δημιουργώντας μια φιλόξενη ατμόσφαιρα. Τα πορτοκάλια λειτουργούν ως ελκυστικά σημεία εστίασης, αντανακλώντας τη ζεστασιά των κοστουμιών και εκφράζοντας μια χαρά που αντηχεί μέσα από την τέχνη τους. Εισερχόμενος σε αυτή τη σκηνή, ο θεατής μεταφέρεται σε μια στιγμή ξέγνοιαστης διασκέδασης, ξυπνώντας τη μαγεία του Παρισιού στο τέλος του 19ου αιώνα, όπου το τσίρκο πρόσφερε μια λαμπρή διαφυγή από την καθημερινότητα. Αυτό το έργο δεν απλώς απεικονίζει το ταλέντο των καλλιτεχνών αλλά συλλαμβάνει και μια μαγική στιγμή στον χρόνο, ανυψώνοντας την καθημερινή εμπειρία σε κάτι εξαιρετικό, ενσαρκώνοντας έτσι την ουσία του ιμπρεσιονισμού.