Στο έργο τέχνης, μία νέα κοπέλα ντυμένη με μία εντυπωσιακή κόκκινη καπέλο τραβάει αμέσως την προσοχή του θεατή· το προφίλ της είναι χαρακτηριστικό, με την δραματική κόκκινη απόχρωση του καπέλου της να προεξέχει με το σκούρο μπλε ένδυμά της. Η υφή του καπέλου είναι πλούσια και ελκυστική, τραβώντας το βλέμμα με τη βελούδινη λάμψη του, ενώ πίσω της, ο πίνακας πάλλεται με ζεστούς γήινους τόνους και απαλούς πράσινους που υποδηλώνουν έναν ιδιωτικό εσωτερικό χώρο. Μακριές φιγούρες και η αιθερική λάμψη του φόντου υποδηλώνουν έναν κόσμο πέρα από την άμεση παρουσία της, ωστόσο, αυτή παραμένει στο επίκεντρο, φαινομενικά χαμένη σε σκέψεις.

Το βάθος και η πλούσια χρωματική παλέτα προκαλούν μία λεπτή συναισθηματική αντήχηση; είναι μία διχοτομία ζεστασιάς και μυστήριου που αντηχεί βαθιά μέσα στον θεατή. Η τέχνη του φωτισμού από τον Vermeer ενισχύει την διάσταση των φιγούρων και της χώρου που κατοικούν - ένα χαρακτηριστικό της καλλιτεχνικής του προσέγγισης. Η συναισθηματική επίδραση είναι βαθιά, προσκαλώντας τους παρατηρητές να σκεφτούν τις σιωπηλές σκέψεις της κοπέλας ενώ κοιτάζει το άγνωστο, καθώς οι πολύχρωμες κλωστές της ζωής της μπλέκονται και εξαφανίζονται.