Σε αυτή την συναρπαστική προσωπογραφία, ο καλλιτέχνης αιχμαλωτίζει με μαεστρία το ήρεμο αλλά διαπεραστικό βλέμμα μιας νεαρής πριγκίπισσας, με έκφραση που ισορροπεί εύθραυστα μεταξύ νεανικής αθωότητας και ώριμης σιωπηλής σοφίας. Το απαλό παιχνίδι φωτός και σκιάς διαμορφώνει απαλά το πρόσωπό της, τονίζοντας το φυσικό κοκκίνισμα στα μάγουλα και τα λεπτά περιγράμματα των χειλιών της, που κρύβουν μια υπόνοια ήρεμου χαμόγελου. Τα μακριά καστανά μαλλιά της πέφτουν χαλαρά στους ώμους, κάθε τούφα ζωγραφισμένη με τρυφερά αλλά σκόπιμα πινελιά, δίνοντας ζωή στην εικόνα. Εναντίον ενός διακριτικού, απαλού φόντου που κυμαίνεται ανάμεσα σε αμμώδεις ώχρες και θαμπά γκρι, η πριγκίπισσα αναδύεται ζωντανή και φωτεινή.

Η σύνθεση είναι οικεία και άμεση· τα μάτια της πριγκίπισσας συναντούν τα μάτια του θεατή, προσκαλώντας τον σε έναν σιωπηλό διάλογο. Η τεχνική του καλλιτέχνη επιδεικνύει ένα αξιοσημείωτο απαλό πλέγμα υφάσματος στο ένδυμά της, που συγχωνεύεται ομαλά με το φόντο, δίνοντας στο πορτρέτο μια διαχρονική και αιθέρια ποιότητα. Αυτό ενισχύεται από μια ιμπρεσιονιστική προσέγγιση στις αχνά οριοθετημένες άκρες, δημιουργώντας μια ονειρική ατμόσφαιρα πέρα από τον αυστηρό ρεαλισμό. Δημιουργημένο στις αρχές του 20ού αιώνα, το έργο ενσαρκώνει την κομψότητα και την εκλέπτυνση της αριστοκρατικής προσωπογραφίας, υπονοώντας διακριτικά το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της ηρωίδας του — μιας νέας γυναίκας στα σύνορα σημαντικών πολιτιστικών αλλαγών. Η συναισθηματική επίδραση είναι ισχυρή· δεν μεταφέρει απλώς ομοιότητα αλλά ένα ψίθυρο εσωτερικής ζωής και προφητικής αξιοπρέπειας, καθιστώντας το πορτρέτο μια γοητευτική πύλη στην ψυχή του ατόμου και της εποχής της.