W tym urzekającym portrecie artysta mistrzowsko uchwycił spokojne, a jednocześnie przenikliwe spojrzenie młodej księżniczki, której wyraz twarzy stanowi delikatną równowagę między młodzieńczą niewinnością a dojrzałą powagą. Subtelna gra światła i cienia delikatnie modeluje jej twarz, podkreślając naturalny rumieniec na policzkach oraz subtelne kontury ust, które zdają się skrywać cichy uśmiech. Długie kasztanowe włosy swobodnie opadają na ramiona, każdy kosmyk wykonany został z troskliwym, żywym pociągnięciem pędzla, które nadaje obrazowi życie. Na tle w tonach piaskowego ochru i przydymionej szarości księżniczka wydaje się wyłaniać wyraźnie, niemal promieniejąc blaskiem.

Kompozycja jest intymna i bezpośrednia; oczy księżniczki spotykają się z wzrokiem widza, zapraszając do milczącego dialogu. Technika artysty podkreśla miękkość tkanin jej stroju, które płynnie stapiają się z tłem, nadając portretowi ponadczasową, eteryczną jakość. Efekt ten potęguje impresjonistyczny charakter niedoprecyzowanych krawędzi, tworzący oniryczną aurę zamiast surowego realizmu. Praca pochodzi z początku XX wieku, ucieleśniając elegancję i wyrafinowanie portretu arystokratycznego, subtelnie nawiązując do historycznego i społecznego kontekstu swojej bohaterki — młodej kobiety stojącej u progu głębokich przemian kulturowych. Emocjonalny wymiar jest poruszający; praca oddaje nie tylko podobieństwo, lecz także szepcze o wewnętrznym życiu i przyszłej godności, czyniąc portret fascynującym oknem na duszę jednostki i jej epoki.