Abbott Fuller Graves

Abbott Fuller Graves (1859–1936) był wybitnym amerykańskim malarzem i ilustratorem, znanym z czarujących dekoracyjnych obrazów ogrodów plenerowych i żywych martwych natur kwiatowych. Urodzony w Weymouth w stanie Massachusetts, Graves wyrobił sobie markę na amerykańskiej scenie artystycznej dzięki charakterystycznemu stosowaniu grubych pociągnięć pędzla impasto, świetlistych kolorów i mistrzowskiemu uchwyceniu naturalnego światła – wszystkie te cechy świadczą o wpływie europejskiego impresjonizmu. Jego prace przedstawiały głównie idylliczne sceny ogrodowe, często skąpane w słońcu, odzwierciedlając głębokie uznanie dla piękna natury i ulotnych efektów światła.

Urodzony 15 kwietnia 1859 roku jako syn Jamesa Griswolda Gravesa i Elizy Nicholls (Fuller), młody Abbott początkowo aspirował do zawodu architekta, krótko uczęszczając do Massachusetts Institute of Technology. Jednak jego prawdziwym powołaniem było malarstwo. W 1884 roku wyruszył w kluczową podróż do Paryża i Włoch w towarzystwie swojego przyjaciela i kolegi artysty Edmunda C. Tarbella. Ten europejski pobyt był kluczowy dla doskonalenia jego umiejętności jako malarza kwiatów, a on sam szukał krytyki u Georges'a Jeannina, znanego paryskiego malarza kwiatów. Po powrocie do Bostonu w 1885 roku Graves dołączył do wydziału Cowles Art School, gdzie nauczał u boku Childe'a Hassama, innej ważnej postaci amerykańskiego impresjonizmu. Ich współpraca niewątpliwie doprowadziła do wzajemnej wymiany idei artystycznych. Kierowany pragnieniem dalszego doskonalenia swojego rzemiosła, Graves powrócił do Paryża w 1887 roku, aby studiować malarstwo figuratywne w prestiżowej Académie Julien pod kierunkiem Fernanda Cormona, Jean-Paula Laurensa i Paula Gervaisa.

Graves powrócił do Bostonu w 1891 roku i wkrótce założył własną szkołę artystyczną, początkowo w Bostonie, a później przeniesioną do Kennebunk w stanie Maine. Uczynił również nadmorskie miasteczko Kennebunkport swoim domem i ważnym źródłem inspiracji. Chociaż jego reputacja opierała się głównie na tematyce ogrodowej i kwiatowej, czas spędzony w Kennebunkport poszerzył jego zakres tematyczny o malarstwo rodzajowe. Prace te przedstawiały codzienne życie lokalnej społeczności – rolników, rybaków, strażaków i starych kapitanów morskich – a wiele z nich reprodukowano na popularnych kalendarzach i pocztówkach, przybliżając jego sztukę szerszej publiczności. W latach 1902-1905 Graves powrócił do Paryża, pracując jako ilustrator komercyjny dla francuskich czasopism i kontynuując studia w Académie Vitti. W tym okresie spędzał również lata w Holandii i Anglii, a w 1905 roku zdobył międzynarodowe uznanie medalem na Salonie Paryskim.

Po 1891 roku Graves skupiał się głównie na pejzażach kwiatowych i ogrodowych, które stały się jego znakiem rozpoznawczym. Jego płótna wypełnione były bujnymi, skąpanymi в słońcu ogrodami, często przedstawiającymi elegancko ubrane kobiety, a czasami egzotyczne ogrody napotkane podczas podróży do Hiszpanii i Ameryki Południowej. Jego technika charakteryzowała się impresjonistycznym nakładaniem grubej farby, żywymi paletami i naciskiem na wzajemne oddziaływanie światła i cienia, nadając jego obrazom świetlistą i oniryczną jakość. Nawet podczas eksplorowania scen rodzajowych, jego miłość do tematów kwiatowych pozostała nadrzędna, a on nieustannie doskonalił swoją zdolność do uchwycenia ich delikatnego piękna i efemerycznych właściwości naturalnego światła, czego wynikiem były prace emanujące nową świetlistością i chromatyczną błyskotliwością.

Lata dwudzieste XX wieku były dla Gravesa okresem znaczącego uznania w kraju. Po udanej wystawie в Nowym Jorku, od 1922 roku zaczął spędzać zimy в tym mieście. Został aktywnym członkiem kilku prestiżowych organizacji artystycznych, w tym National Arts Club, Salmagundi Club i Allied Artists of America. Jego pozycję в środowisku artystycznym ugruntowało w 1926 roku wybranie go na członka stowarzyszonego National Academy of Design (A.N.A.). Pomimo narastającej fali modernizmu, poetyckie i idylliczne sceny ogrodowe Gravesa nadal przemawiały do krytyków i mecenasów przez całe lata dwudzieste. Jednak Wielki Kryzys i zmieniające się gusta artystyczne ostatecznie wpłynęły na jego późniejszy sukces i reputację.

Abbott Fuller Graves zmarł w Kennebunkport, Maine, 15 lipca 1936 roku, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo jako specjalista od malarstwa ogrodowego. Choć być może nie osiągnął tak szerokiej sławy jak współcześni mu Tarbell czy Hassam, Graves był malarzem o znacznym dorobku, szczególnie podziwianym za umiejętność nasycania swoich płócien światłem, kolorem i poczuciem spokojnego piękna. Jego prace znajdują się w licznych kolekcjach publicznych i prywatnych, w tym w Mead Art Museum w Amherst College, Arnot Art Museum, Brick Store Museum w Kennebunk i Princeton University Art Museum, co zapewnia, że jego wkład w amerykański impresjonizm oraz piękne przedstawienia ogrodów i życia kwiatowego będą nadal doceniane. Jego nagrody, w tym medale od Massachusetts Charitable Mechanics Association i Salonu Paryskiego, dodatkowo świadczą o jego umiejętnościach i współczesnym uznaniu.