Portret ukazuje młodą kobietę, siedzącą w profilu na tle spokojnego, niemal klinicznego zielonego koloru. Jej spojrzenie skierowane jest na zewnątrz, zatopione w myślach, a może po prostu obserwujące coś poza ramą; Artysta wykorzystuje światło i cień, aby wyrzeźbić jej postać, podkreślając krzywiznę szyi i delikatną strukturę twarzy; Przyciąga mnie niemal wahający się sposób, w jaki kładzie rękę na krześle. Dobór kolorów – głębokie błękity i zielenie, zrównoważone żywymi żółtymi i odcieniami bieli – tworzy poczucie spokoju i intrygi. To jak moment zawieszony w czasie, cicha kontemplacja pośród codzienności.