Το πορτρέτο αποτυπώνει μια νεαρή γυναίκα, καθισμένη σε προφίλ, σε ένα γαλήνιο, σχεδόν κλινικό, πράσινο φόντο. Το βλέμμα της είναι στραμμένο προς τα έξω, χαμένο στις σκέψεις της, ή ίσως απλώς παρατηρεί κάτι έξω από το κάδρο. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί το φως και τη σκιά για να διαμορφώσει το σώμα της, τονίζοντας την καμπύλη του λαιμού και την λεπτή δομή του προσώπου της. Με ελκύει ο σχεδόν διστακτικός τρόπος που ακουμπάει το χέρι της στην καρέκλα. Η επιλογή των χρωμάτων – τα βαθιά μπλε και πράσινα, που εξισορροπούνται από τα ζωηρά κίτρινα και τις πινελιές λευκού – δημιουργεί μια αίσθηση ηρεμίας και ίντριγκας. Είναι σαν μια στιγμή που έχει ανασταλεί στον χρόνο, ένας ήσυχος στοχασμός μέσα στην καθημερινότητα.