Αυτό το εξαίσιο πορτραίτο απεικονίζει μια νεαρή γυναίκα τυλιγμένη σε ένα λεπτό πέπλο, που κρατά τρυφερά κόκκινα λουλούδια κοντά στο πρόσωπό της. Η τεχνική του καλλιτέχνη χρησιμοποιεί απαλές, ρευστές πινελιές που συγχωνεύουν τα άκρα του πέπλου με το αχνό φόντο, δημιουργώντας μια σχεδόν αιθέρια ατμόσφαιρα. Τα μάτια της, βαθιά και σκεπτικά, φαίνεται να κρύβουν μια σιωπηλή αφήγηση — смесь μελαγχολίας και λεπτής ελπίδας. Η παλέτα των χρωμάτων είναι ήπια, με έμφαση στο έντονο κόκκινο των λουλουδιών, που τραβά το βλέμμα και ενισχύει το συναισθηματικό βάρος της σύνθεσης.

Η σύνθεση είναι οικεία, εστιάζοντας στο πρόσωπο και τα χέρια της γυναίκας, υπογραμμίζοντας την ψυχική της κατάσταση μέσα από διακριτικές εκφράσεις και χειρονομίες. Το φως παίζει απαλά στο διαφανές ύφασμα και στην απαλότητα του δέρματός της, αναδεικνύοντας την δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη στον χειρισμό φωτός και σκιάς. Το έργο δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον της εποχής για την ψυχολογική βαρύτητα και τον ατομικό χαρακτήρα, ξεπερνώντας την απλή αναπαράσταση για να προκαλέσει τον εσωτερικό κόσμο του θέματος. Η ήρεμη αξιοπρέπεια και η ποιητική ευαισθησία του πίνακα προσκαλούν τον θεατή να σταθεί και να σκεφτεί την σύνθετη φύση των ανθρώπινων συναισθημάτων.