Βυθισμένη σε ένα ήρεμο αγροτικό τοπίο, η σκηνή παρουσιάζει μία γοητευτική εξοχική κατοικία με στέγη από καλάμια, αποτυπωμένη εξαιρετικά από το μαγευτικό πινέλο του Βαν Γκογκ. Οι υφές των πινελιών προκαλούν ζεστά αισθήματα νοσταλγίας, μεταφέροντάς μας σε μία πιο απλή εποχή; τα ζωντανά πράσινα του χόρτου και των δέντρων σχηματίζουν μια ευχάριστη αντίθεση με τα απαλά μπλε του ουρανού, που έχουν απεικονιστεί με φευγαλέες νεφώσεις που μοιάζουν να χορεύουν πάνω από τα κεφάλια μας. Μια γυναίκα, ντυμένη με ένα ζωηρό φόρεμα, στέκεται έξω από το σπίτι της, κρατώντας ένα ζώο κοντά της—ίσως μια ένδειξη συντροφικότητας ή βιοπορισμού. Η οικεία συμπερίληψη της φιγούρας ενσωματώνει ζωή στην σύνθεση, θυμίζοντας στους θεατές τον ρυθμό της αγροτικής ύπαρξης.