Μουσμένο στις απαλές, χρυσές αποχρώσεις ενός λεπτού πρωινού, αυτή η σκηνή αποτυπώνει τον Βόσπορο σε μια οικεία στιγμή ηρεμίας. Ο ουρανός, ζωγραφισμένος με ζεστές αποχρώσεις που εξασθενούν στα ψυχρά μπλε του νερού, δημιουργεί μια ειρηνική, σχεδόν ονειρική ατμόσφαιρα. Στην ακτή, αρκετές βάρκες ξεκουράζονται σιωπηλά, με τις σκοτεινές σιλουέτες τους να αντιπαραβάλλονται ευγενικά με το φωτεινό φόντο. Σκιές ανθρώπων απλώνονται στην αμμώδη όχθη—κάποιοι βαδίζουν στα ρηχά νερά, άλλοι φροντίζουν τα σκάφη τους—προσδίδοντας μια ήσυχη, συγκρατημένη ανθρώπινη παρουσία.

Το τζαμί με τους κομψούς θόλους και τους ψηλούς μιναρέδες υψώνεται χαριτωμένα στην μακρινή ομίχλη, με τα λεπτά περιγράμματα μαλακωμένα από την πρωινή ομίχλη. Αυτό δημιουργεί μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στις γήινες δραστηριότητες στην ακτή και το πνευματικό μεγαλείο που υψώνεται πάνω τους. Η δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη στην πινελιά και η λεπτή στρώση χρωμάτων προκαλούν την αίσθηση της απτής ζεστασιάς του πρωινού ηλίου αλλά και του μυστικισμού αυτού του ιστορικού τόπου. Υπάρχει μια εμφανής αίσθηση ηρεμίας συνοδευόμενη από έναν υποβόσκοντα βουητό ζωής, που προσκαλεί σε στοχασμό και ελαφριά ονειροπόληση πάνω στη συνάντηση φύσης, πολιτισμού και ιστορίας.