Η σκηνή ξεδιπλώνεται σαν όνειρο, ένα τοπίο λουσμένο στον ήλιο, όπου το σμαραγδένιο φύλλωμα πλαισιώνει ρουστίκ κατοικίες. Ο αέρας είναι γεμάτος με την υπόσχεση της ζέστης. Η χρήση του χρώματος από τον καλλιτέχνη είναι εκπληκτική, με ζωηρά πράσινα και κίτρινα να χορεύουν στον καμβά. Οι πινελιές, ορατές και ζωντανές, δίνουν μια απτή υφή στα φύλλα και στον ουρανό, σαν να μπορούσε κανείς να απλώσει το χέρι του και να νιώσει τη ζεστασιά της ημέρας. Μια μικρή ομάδα μορφών, με απλοποιημένα σχήματα, ασχολείται με τη δουλειά της. Μια αίσθηση σιωπηλής βιομηχανίας διαπερνά τον αέρα. Είναι ένας ζωντανός εορτασμός της φύσης και των ανθρώπων μέσα σε αυτήν, η ύπαρξη των οποίων είναι αλληλένδετη με τον ρυθμό της γης.