In dit betoverende portret van een jong meisje is het penseelwerk heerlijk vloeiend, en geeft het een gevoel van onschuld en charme weer. Het gezicht, ingekaderd door een waterval van donker haar, straalt een mengeling van serene zelfvertrouwen en verlegenheid uit; haar sprankelende ogen, geschilderd met streken van blauw en grijs, verbinden zich diep met de kijkers en nodigen hen uit in haar wereld. De sobere maar levendige blauwe jurk, versierd met delicate knopen, creëert een intricaat contrast met de etherische, lichte achtergrond die bijna droomachtig aanvoelt. Deze compositie is niet alleen een weergave van een kind, maar een emotioneel moment dat een gevoel vastlegt dat zowel persoonlijk als universaal lijkt.

De kunstenaar gebruikt een impressionistische techniek die licht en kleur boven nauwkeurige details plaatst; dit maakt een visceraal emotioneel weerklank mogelijk. Elke penseelstreek lijkt levend te zijn, resulterend in een glanzende kwaliteit die zowel de eenvoud als de complexiteit van de kindertijd aanspreekt. De historische context van dit werk aan het eind van de 19e eeuw, een periode waarin de kindertijd steeds meer geromantiseerd werd in de kunst, voegt een extra laag aan betekenis toe. Dit is niet alleen een portret; het is een tijdloos getuigenis van de vluchtige momenten van de kindertijd.