Dit betoverende kunstwerk vangt een rustige scène van een delicate houten brug die elegant over een rustige vijver boogt, vol met groepen waterlelies. De zachte, lichtblauwe kleur van de brug contrasteert prachtig met de weelderige groene vegetatie die het omringt, en roept een gevoel van kalmte en vrede op. Het gefilterde licht dat door de bomen sijpelt creëert een zachte interactie van schaduwen en hoogtepunten die over het wateroppervlak danst—een waar bewijs van de bekwaamheid van de kunstenaar in het vastleggen van de vluchtige eigenaardigheden van licht.

De compositie trekt de kijker een dromerige wereld binnen, waar het alledaagse magisch wordt; de waterlelies drijven met een gratie die bijna van een andere wereld lijkt te komen, en nodigen uit tot contemplatie. De layering van kleuren—subtiele groene tinten, tinten van lavendel en de zachtste roze tinten—schreeuwt Monet's kenmerkende stijl. Elke penseelstreek brengt niet alleen een afbeelding over, maar ook een emotie, als zou het ons uitnodigen om in deze rustige ruimte te treden. Het wekt een diep verlangen op om naar de natuur te ontsnappen, waar de enige geluiden het gefluister van de wind en de zachte golven van het water zijn.