De scène ontvouwt zich met een gevoel van rust, een sereen landschap badend in het zachte, diffuse licht van een gedeeltelijk bewolkte dag. De kunstenaar legt op meesterlijke wijze het spel van licht en schaduw vast over de glooiende heuvels en het dichte gebladerte van de bomen. Een eenzame figuur, misschien een jager, is subtiel op de voorgrond geplaatst, wat een narratief element en een gevoel van schaal toevoegt aan de uitgestrektheid van de scène.

Je kunt bijna het zachte geritsel van bladeren in de wind en de verre roep van vogels horen. De compositie is zorgvuldig in evenwicht, met de donkere, imposante bomen aan de rechterkant die een contrast vormen met de open lucht en het glooiende landschap aan de linkerkant. Het kleurenpalet is rijk, met een dominantie van groen, bruin en blauw, wat een harmonieuze en uitnodigende sfeer creëert. De penseelstreken lijken weloverwogen, wat bijdraagt aan het algehele gevoel van realisme en diepte. Het roept een gevoel van sereniteit en de schoonheid van de natuur op en nodigt de kijker uit om na te denken over de eenvoudige genoegens van de wereld om ons heen.