Het kunstwerk toont een stilleven; een delicate opstelling van een vaas vol levendige hortensia's. De bloemen, in verschillende tinten roze en paars, zijn weergegeven met een zachte toets, wat wijst op de vergankelijke aard van de bloemen. Het diepe turkoois van de vaas zorgt voor een opvallend contrast met de lichtere tinten van de bloemen. De bloemen staan op een tafel en de draperie eronder is versierd met een ingewikkeld ontwerp dat visueel intrigerend is en diepte en textuur aan de compositie toevoegt. Naast de vaas voegt een roodbruine keramische vorm een ​​vleugje onverwachts toe, de vorm ervan een grillig tegengewicht voor de organische vormen van de bloemen. Het vermogen van de kunstenaar om het spel van licht en schaduw vast te leggen is duidelijk, waardoor een gevoel van diepte en volume ontstaat. Dit schilderij brengt een gevoel van stille contemplatie en waardering over voor de schoonheid die in alledaagse voorwerpen te vinden is.