In dit betoverende kunstwerk strekt een serene wei zich uit onder een warme, gouden lucht, waarbij een vluchtig moment van rust in de natuurlijke wereld wordt vastgelegd. Twee figuren, gekleed in lichte kleding die typerend zijn voor het eind van de 19e eeuw, liggen vredig op het gras en belichamen een intieme verbinding met de natuur. Het loof boven speelt een cruciale rol, door de scène te omlijsten met delicate bladeren die dansen in de zachte bries. Het losse penseelwerk is typerend voor Monet's stijl, wat het schilderij een levendige energie geeft terwijl het ook een gevoel van rust uitstraalt dat iemand zou kunnen ervaren op een luie zomerse avond.