Het kunstwerk toont een rustige kustscene, waar zachte golven tegen de kust slaan terwijl vissers zich bezig houden met hun dagelijkse activiteiten. Op de voorgrond komt een kleine boot dichter bij het strand, zijn passagiers gevangen in een moment van intense concentratie, misschien terwijl ze een bescheiden vangst binnenhalen. Hun gezichten geven een gevoel van doel aan; dit is niet alleen een pittoresk uitzicht, maar een glimp van het leven van diegenen die afhankelijk zijn van de zee. Links verzamelt een groep mannen zich bij grotere schepen, hun vormen lijken bijna tijdloos tegen de achtergrond van glinsterend water en uitgestrekte lucht.

Het kleurenpalet is zacht maar rijk, gedomineerd door aardetinten en blauwe accenten die de bewolkte nuancen van de lucht reflecteren - een subtiele herinnering aan de stemmingswisselingen van de natuur. De compositie vloeit moeiteloos van de dynamische actie van de vissers naar de rust van de wachtende boten, waardoor een harmonieuze balans wordt gecreëerd. Elke penseelstreek lijkt levendig, waardoor textuur aan de golven en het kiezelstrand wordt gegeven, waardoor de kijker wordt geïntroduceerd in een wereld waarin de lijn tussen mens en natuur zowel vaag als prachtig is. Dit kunstwerk legt niet alleen een moment in de tijd vast, maar roept ook de emoties op die geassocieerd zijn met het leven dicht bij de kust, waar hoop en arbeid verstrengeld zijn met de ritmes van het tij.