Het tafereel ontvouwt zich rustig langs een brede rivieroevers, waar gladde stenen de oever bekleden onder een hemel die overgaat van bleek naar diepblauw naarmate het daglicht vervaagt. Een traditionele zeilboot dobbert zachtjes op het glinsterende water, met twee vage figuren aan boord, wier aanwezigheid subtiel maar essentieel is, en die een delicate verhalende touch toevoegt. Bovenop een dichtbeboste heuvel prijkt prachtig een Japanse burcht, waarvan de donkere silhouet afsteekt tegen de avondlucht, en een gevoel van serene eenzaamheid en tijdloosheid oproept. De bomen bedekken de helling en vormen een getextureerde massa die contrasteert met de kalme helderheid van de rivier beneden.

Uitgevoerd met een meesterlijk spel van verlopen en texturen, vangt het kunstwerk de tegenstelling tussen stilte en lichte beweging. Het beperkte kleurenpalet — gedomineerd door zachte blauwtinten, groenen en aardetinten — verenigt de compositie en dompelt het hele tafereel onder in een kalme, contemplatieve sfeer. Dit werk is een prachtig voorbeeld van traditionele Japanse houtsnede, rijk aan subtiele details zoals de reflectie van het zeil op het water en het fijne patroon van bladeren en takken. Het nodigt de kijker uit om even te pauzeren, te luisteren en zich de zachte stroming van de rivier en het verre gezang van vogels voor te stellen, een artistiek eerbetoon aan de vreedzame harmonie tussen menselijke aanwezigheid en natuur in historisch Japan.