In deze indringende tekening loopt een eenzame figuur zelfverzekerd door een lege ruimte, waardoor zowel beweging als doel wordt vastgelegd. Gemaakt in een mengsel van houtskool en grafiet, voegt de keuze van het medium door de artiest diepte toe aan de gespierde vorm van het personage. De man lijkt gekleed in een militaire uniform, wat een verhaal suggereert dat verband houdt met plicht en identiteit. Zijn gezichtsuitdrukking is nadenkend maar vastberaden, en suggereert een verhaal van veerkracht of misschien verlies. De minimale achtergrond—uniform en niet-opdringerig—dient om de aandacht uitsluitend op de imposante aanwezigheid van de figuur te concentreren, bijna uitnodigend de kijker om na te denken over het gewicht van zijn reis.

De compositie zelf is opmerkelijk goed in balans; de figuur is net buiten het midden geplaatst, wat een dynamische spanning creëert—er is een duidelijke sensatie van beweging, alsof hij zich uit de ene wereld in de andere begeeft. Schaduwen spelen over zijn vorm, waarbij de contouren van zijn spierdefinitie worden benadrukt, terwijl het idee van een zware reis onder het gewicht van verwachtingen wordt versterkt. Het kleurenpalet blijft zacht, gekarakteriseerd door voornamelijk aardetinten en donkere schaduwen, wat zorgt voor een gevoel van diepe reflectie en kijkers uitnodigt om na te denken over de historische context die hij vertegenwoordigt, mogelijk een soldaat die gevangen zit in de chaos van de oorlog. Deze tekening, hoewel eenvoudig in uitvoering, weerklinkt krachtig door de essentie van de menselijke ervaring vast te leggen in het licht van overweldigende omstandigheden.