Het portret toont een man die aan een tafel zit, met een directe blik, maar toch doordrenkt van een vleugje introspectie. Hij draagt een sombere, donkere outfit, met het heldere wit van zijn overhemdkraag dat een opvallend contrast vormt dat de aandacht trekt. De kunstenaar gebruikt op meesterlijke wijze licht en schaduw om het gezicht te beeldhouwen, waarbij de vlakken en contouren worden benadrukt die spreken over leeftijd en ervaring; de huidtinten worden subtiel weergegeven, wat wijst op de vitaliteit van het onderwerp. De achtergrond, een diep, gedempt groen, dient als een verfijnde achtergrond, waardoor de figuur de aandacht van de kijker kan trekken.

De penseelstreken zijn los, waardoor een gevoel van directheid en de scherpe observatie van de kunstenaar ontstaat. Je kunt bijna de textuur van de stof voelen, het gewicht van de houding. Een stuk papier ligt op de tafel voor hem, met een handtekening. Het is een vastgelegd moment, een vluchtige blik in het leven van een ander, een bewijs van de blijvende kracht van de portretkunst. De kunstenaar heeft een gedempt palet gebruikt, maar het is verre van saai en biedt een serene en reflectieve sfeer.