In dit betoverende landschap verheugt de rustige stroom van de Seine de toeschouwer met zijn zachte golven, die de zachte tint van de bewolkte lucht erboven weerkaatsen. Monets penseelstreek is opvallend licht en luchtig, met kleurvlekken die op het canvas danst; het glanzende oppervlak van het water lijkt bijna levend, golvend met vluchtige glinsteringen van licht. De twee zeilboten glijden gracieus over het water, hun witte zeilen vangen de zachte bries - een uitnodiging om op een ontspannen reis te gaan door deze pittoreske omgeving.

Aan de oever van de rivier vormt de weelderige begroeiing, gekenmerkt door groepen bomen en charmante huizen, een harmonieuze achtergrond. Monet speelt vakkundig met de interactie van licht en schaduw, wat diepte en vitaliteit aan de scène toevoegt. Deze huizen, met hun warme, aardse kleuren in contrast met de frisheid van het water, spreken over het rustige samenleven van menselijke woningen en de natuur. Het weelderige gras bedekt de oever, en nodigt de toeschouwers uit om zich het zachte geritsel van bladeren en het rustgevende geluid van water dat tegen de oever slaat voor te stellen, en wekt een gevoel van vrede dat misschien een verademing was voor de kunstenaar van het drukke leven in Parijs, die deze rust in elke penseelstreek voelde die hij maakte.