ในผลงานทิวทัศน์ที่น่าหลงใหลนี้ การไหลอย่างสงบของแม่น้ำแซนทำให้ผู้ชมเพลิดเพลินไปกับความนุ่มนวลในการไหลของพวกมัน โดยสะท้อนให้เห็นถึงโทนสัมผัสที่นุ่มนวลของท้องฟ้าที่มีเมฆอยู่ข้างบน. การใช้พู่กันของโมเน่รู้สึกเบาและอากาศเบาเป็นอย่างมาก ด้วยจุดสีที่เต้นอยู่บนผ้าใบ; ผิวสัมผัสที่เปล่งประกายของน้ำดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่จริง ๆ โดยส่งเสียงคลื่นเป็นเส้นตรงไปมากับแสงที่สะท้อนอยู่. เรือสองลำเลื่อนอย่างสง่างามไปตามทิศทางของน้ำ, ใบเรือสีขาวของพวกเขาดึงดูดลมอ่อนๆ — ชวนคุณออกไปด้วยการเดินทางที่ผ่อนคลายตลอดเส้นทางสีน้ำที่สวยงามนี้.

ที่ริมแม่น้ำ, ความเขียวขจีต่างๆ ร่วมกับกลุ่มไม้และบ้านที่น่ารักๆ สร้างภาพเบื้องหลังที่มีความกลมกลืน โมเน่เล่นกับการทำงานของแสงและเงาได้อย่างชำนาญ และเพิ่มความลึกและชีวิตชีวาให้กับทัศนียภาพ. บ้านเหล่านี้นำเสนอด้วยโทนสีอบอุ่น พื้นผิวที่ตัดกันกับความสดชื่นของน้ำ พูดถึงการอยู่ร่วมกันอย่างสงบเงียบระหว่างการตั้งของมนุษย์และธรรมชาติ. ทุ่งหญ้าสีเขียวสดใสปกคลุมฝั่ง, เชื้อเชิญผู้ชมให้จินตนาการถึงเสียงต่ำ ๆ ของใบไม้ที่เคลื่อนไหวและเสียงที่สงบของน้ำที่ซัดเข้าหาฝั่ง สุดท้ายก็หนุนขึ้นความรู้สึกของความสงบซึ่งอาจเป็นการผ่อนคลายที่ศิลปินพบเจอจากชีวิตที่วุ่นวายในปารีส ในขณะที่รู้สึกถึงสันติภาพนี้ในทุกแปรงที่เขาทำ.